Gister...pardon, eergister (het is inmiddels weer nacht in Nederland) vertrokken we om iets voor half 5 richting Düsseldorf, waar we al om half 7 aankwamen. Het was dit keer iets drukker op de luchthaven waardoor ik nog enige tijd moest wachten voor het inchecken. Toch was dit binnen een half uur gebeurt en konden we nog een kop koffie drinken. Ongeveer een uur later richting de douane waar ik nog een tijdje had staan wachten. Toen ik er eenmaal doorheen was bleek dat mijn vlucht 3 kwartier vertraagd was.
Eenmaal in het vliegtuig duurde het nog wel een tijdje voordat we wegreden van de gate en uiteindelijk zat ik pas om 10 over 10 in de lucht, terwijl 9 uur de geplande vertrektijd was. Ik had op de luchthaven van Chicago ongeveer 2,5 uur om over te stappen, dus ik begon 'm al een beetje te knijpen of ik wel m'n aansluiting naar Memphis zou halen. Na een vlucht van 8 uur en 40 minuten kwamen we 20 minuten later dan de geplande tijd aan in Chicago. Echter, in Chicago stonden een paar mensen te roepen dat mensen die naar een bepaalde binnenlandse bestemming moesten, waaronder Memphis, een Express Ticket konden pakken die daar aan de muur zaten. Tot m'n verbazing zag ik ook mijn eigen naam er tussen staan en zo kreeg ik dus een prachtig feloranje envelop mee met daarin een ticket voor de vlucht naar Memphis.
Door deze envelop te laten zien bij immigrations en de douane in de volgende terminal werd ik bij beide vooraan in de rij gezet (maar nog wel achter andere mensen met eenzelfde envelop) waardoor ik redelijk snel overal doorheen was en zo was ik toch nog op tijd voor mn aansluitende vlucht naar Memphis.
Ruim op tijd kwam ik in Memphis aan waar Nick me al stond op te wachten. Alleen nog even de koffer van de band halen en dan konden we richting Mississippi. Maaaaaaar....na lang wachten en vele koffers meerdere keren voorbij zien komen, realiseerden we ons dat mijn koffer helemaal niet meer zou komen. Dus nu was ik wel op de eindbestemming, maar mijn koffer stond nog altijd in Chicago. Gelukkig zijn ze op het vliegveld behulpzaam en gaan ze meteen kijken waar de koffer uithangt en wanneer die dan aankomt. Ik kreeg een briefje mee met een telefoonnummer en code waarmee ik kon zien waar mijn koffer zich bevond. We zouden echter ook gebeld worden met informatie wanneer er meer bekend zou zijn. Maar voorlopig moest ik het nog even doen zonder koffer. Dat betekende dus ook zonder schone shirts, zonder korte broeken, zonder opladers en zonder laptop. Hierdoor kon ik dus niet bloggen gisteravond en daarom doe ik het nu pas.
Dus toen maar zonder koffer naar Mississippi vertrokken waar we eerst even langs de Walmart gingen voor wat vlugge boodschapjes en daarna konden we naar huis. Die dag hebben we verder niks anders meer gedaan dan netflix gekeken en 's avonds werden we nog gebeld door de luchtvaartmaatschappij dat mn koffer aangekomen was in Memphis en dat die zou worden meegegeven aan de delivery service.
DAG 2
de volgende dag waren we allebei rond 8 uur op. Al snel kregen we een telefoontje van de luchtvaartmaatschappij dat m'n koffer zo snel mogelijk zou worden gebracht. 2 uur later kwam er een jeep de tuin inrijden met achterin mijn koffer! Daarna meteen snel gedouched en schone kleren aangetrokken. Daarna zijn we begonnen met de eerste klus die op de planning stond: het afmaken van de werkbank waar Nick al aan begonnen was.
Met bloed, zweet en tranen, maar vooral heel veel zweet hebben we de werkbank na 8 uur klussen afgekregen. Dus hierbij het eindresultaat:
 |
| Uiteraard even poseren |
Stay Tuned!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
laat gerust een reactie achter / please leave a reply when you feel like it